Witajcie kudłate Pandy, 

muszę was koniecznie przed kimś ostrzec i to przed Krucio! Musicie wiedzieć, że na świecie istnieją nie tylko dobre Pandy, ale także takie, które są tak okrutne i przerażające, że nawet mi trzęsą się nogi i czuję grozę, kiedy tylko o nich pomyślę. Wprawdzie przegoniliśmy Boneza, ale w przeciwieństwie do Krucio, on był jedynie małą rybką w oceanie grozy. Teraz przybywa rekin! Nie, nie, nie taki prawdziwy, to było tylko takie obrazowe porównanie Ale mi wcale nie jest już do śmiechu, bo znam Krucio i wiem, że wszędzie rozsiewa swoje zło. Wiecie, kiedyś był moim przyjacielem z dzieciństwa. Razem budowaliśmy zamki z piasku i graliśmy w berka. Ale nie wiadomo, kiedy ubzdurał sobie, że zostanie najpotężniejszym i nastraszniejszym czarodziejem we wszechświecie. Już w szkole zaczął się interesować czarną magią. W tym czasie przyjął też imię Krucio. Jego prawdziwe imię to tak naprawdę Paul. Po 5 klasie, został przeniesiony do Szkoły Magii w innej miejscowości i od tamtej pory nigdy więcej go nie widziałam. Jedyne, co o nim słyszałam, to to, że miał kiedyś straszliwy wypadek, w którym stracił swoje lewe ucho i wzrok w prawym oku. Powiadano, że udało mu się zmieszać czarodziejski napój, dzięki któremu może zamienić caly świat w kamień. Na szczęście mu się to nie udało, inaczej byłby teraz władcą świata. W zeszłym tygodniu zobaczyłam go po raz pierwszy w mojej czarodziejskiej kuli. Nie chciałam was niepotrzebnie martwić, ale jego obraz z dnia na dzień stawał się coraz wyraźniejszy – z pewnością niedługo zjawi się na Panfu!!

Ale proszę was, nie opowiadajcie o moim przypuszczeniu Maxowi i Elli! Max i tak jest już dostatecznie smutny, że jego Stella jedzie do Afryki Południowej do szkoły śpiewu. Nie ma więc potrzeby martwić go jeszcze bardziej. Dzisiaj jest ich ostatni wspólny dzień, więc powinni być szczęśliwi.

Przyjdźcie jutro do mnie, wtedy opowiem wam więcej o Krucio. I uważajcie na niego!

Miejcie się na baczności kochane Pandy

Wasza Kamaria

Dzień dobry Imprezowicze!

Słyszałam od Elli i Maxa, że w tym tygodniu zapanowało zupełne szaleństwo imprezowe na Panfu! Czy sami odwiedziliście kilka chatek, gdzie odbywały się prywatki… hmm przepraszam, imprezy, tak teraz młodzi ludzie mówią, prawda?

Z mojego okna w zamku mogłam zobaczyć kolorowe światła i usłyszeć dźwięk muzyki i Waszego śmiechu! Na pewno wszyscy świetnie się bawiliście !

Ella i Max przyszli do mnie dziś rano na herbatę i biedactwa były tak wykończone ciągłą zabawą, że nie mogłam tak na nich patrzeć. Przygotowałam więc dobre i zdrowe śniadanie, po czym wyjawiłam im mój najlepszy przepis na zmęczenie: SEN !!! I to nawet bardzo dużo snu ! Żadne eliksiry ani czary tu nie pomogą, drogie Pandy!

Ja już jestem za stara na tego typu zabawę, ale pamiętam jak lubiłam sobie potańczyć w młodości i śpiewać ówczesne hity, tak głośno, że sąsiedzi musieli zakładać zatyczki do uszu! Ależ to były miłe czasy! Trzeba było mnie zobaczyć jak robiłam piruety na parkiecie!

Radzę więc wszystkim zmęczonym Pandom porządnie się wyspać, aby odzyskać siły na nadchodzący weekend! Na dworze świeci słońce i na pewno macie wiele ciekawych planów na długi weekend! Poza tym na Panfu zawitał gość: nasz przyjaciel Jay-Pea! Biedak sam jest wykończony swoją długą podróżą z Islandii i nie zdziwiłabym się, gdyby razem z Maxem i Ellą uciął sobie wspólną drzemkę dziś popołudniu…

Życzę Wam miłej zabawy na Panfu i szybkiego powrotu do formy po tych szaleństwach na parkiecie!

Wasza Kamaria

Drogie Pandy,

Chcemy opowiedzieć Wam resztę strasznej przygody, która wydarzyła się kilka dni temu na zamku Panfu…

Jak pisaliśmy w poprzednim wpisie, Ella została zaatakowana przez wielkie drzewo, którego korzenie owinęły się wokół jej łap! Ella krzyczała tak głośno, że prawie ogłuchłem! Ale rozumiem ją, też byłbym przerażony, gdyby jakieś upiorne drzewo trzymało mnie z całych sił za nogi! Próbowałem wołać o pomoc, ale nikogo nie było w okolicy! Powoli zaczęło mi brakować sił, by trzymać Ellę… Ale nie mogłem jej puścić przecież! Nie wiadomo, gdzie te potworne korzenie chciały ja zaciągnąć! Nagle usłyszałem jakiś głos z góry: “Kto tak krzyczy?! Nie mogę spać! Kto robi tu taki hałas?!”. To był głos Kamarii!!! Nie pamiętam, kiedy ostatnio tak się ucieszyłem, że ją słyszę! Kamaria na pewno nas uratuje, pomyślałem.

Max krzyknął do niej: “Kamario, pomóż nam!!! Jakieś drzewo zaatakowało Ellę i trzyma ją teraz za nogi! Zaraz nie będę miał już sił jej przytrzymać!”. Kamaria spojrzała w dół i nie mogła uwierzyć własnym oczom! Cały zamek został zaatakowany przez szalone korzenie drzewa! “Trzymaj ja mocno, Max! Biegnę ci pomóc! Tylko nie puszczaj Elli!!!”

Kamaria szybko zeszła przed zamek i wyjęła małą butelkę z czerwonym eliksirem. “To ślina trolla. Musi nam pomóc!”, powiedziała szybko i wylała kilka kropli czerwonego płynu na korzeń, który trzymał mnie za łapy. Wnet korzeń zaczął się palić i puścił mnie! Uff… Ale się przestraszyłam. Na szczęście zawsze można liczyć na Kamarię!

Ella była tak roztrzęsiona, że rzuciła mi się w ramiona i stała tak przez kilka minut. Czułem jak jej  serce mocno i szybko bije. Biedna Ella! Chyba nigdy się tak nie bała! W tym czasie Kamaria podeszła do korzeni drzewa i bacznie im się przyglądała. “To drzewo zostało opanowane przez Złe Moce. Trzymajcie się od niego z daleka! Zbliża się Halloween i złe duchy zaczynają krążyć po naszym świecie… Musimy bardzo uważać. Nigdy nie wiadomo jakie intencje mają dusze z Mrocznej Krainy…”

Musimy być ostrożni,

Uważajcie na siebie!

Max i Ella